maandag 30 november 2009

Elderschanscross te Aardenburg

ASCHWIN:

Gijs en Pien hebben afgelopen zaterdag de regen en de wind getrotseerd tijdens de Elderschanscross te Aardenburg. Dankzij dit weer, de modder en het mooie parkoers, was het een echte cross.

Doordat Gijs en Pien de eerste cross van het Zeeuwse Crosscriterium hebben gemist, is het een beetje een vertekend beeld, maar hier de tussenstand van beiden in dit klassement. In dit klassement zullen ze nog stijgen omdat op het eind vijf van de zeven crossen meetellen voor het eindklassement. En zoals het er nu uitziet, zullen ze beiden aan zes crossen deelnemen.
Gijs staat nu 17e van de 31 deelnemers.
Pien staat op een 7e plek van de 9 deelnemers in haar categorie.

De foto's zijn zaterdag jammergenoeg mislukt. Het gsm-toestel is toch niet zo geschikt om bewegende beelden vast te leggen... Volgende keer toch maar weer het 'ouderwetse' toestel.


Pien in de regen                                                   Gijs

zaterdag 28 november 2009

Lekker gelopen en... toch ook weer niet

ASCHWIN:

Ik had me voorgenomen vandaag eens op het gemakje een duurloop van meer dan een uur te doen. Ondanks de regen en de harde wind, liep ik de eerste drie kwartier heerlijk ontspannen rond. Het was genieten en ik was blij dat ik het weer trotseerde voor deze rustige duurloop.
Maar toen, na die 45 minuten schoot er plots weer datzelfde stekerig gevoel in mijn rechter heup en mijn rechter knie! Het gaf me direct weer het Amsterdam-gevoel van een dikke maand geleden. Ik heb nog even geprobeerd om nog rustiger te lopen, maar dat hielp niets. Ook het opvoeren van de snelheid veranderde niets aan de situatie. Uiteindelijk met flinke pijnscheuten die steeds frequenter werden naarmate ik verder liep, toch de duurloop afgemaakt in een tijd van 1 uur en 10 minuten. Ik moest immers toch terug naar huis...!

Maar goed, het is me nu wel duidelijk dat die blessure puur te maken heeft met overbelasting. Want ik merkte dat ik in de weken ná Amsterdam tijdens mijn traininkjes steeds verder kon lopen zonder er last van te krijgen. Nu heb ik natuurlijk vorige week tijdens de Zevenheuvelenloop weer voor overbelasting gezorgd (zonder dat ik er daar overigens noemenswaardig last van kreeg), waardoor vandaag weer wat eerder de blessure van zich liet horen/voelen.

Ik moet het de komende weken gewoon niet te gek maken. Ook de afwisseling met de racefiets lijkt me nu toch wel op z'n plaats om de klachten op die manier de kans te geven om te verdwijnen.

Dus: lekker gelopen en toch ook weer niet...

Op onze gezondheid dan maar!

vrijdag 27 november 2009

Weer boven water!

ASCHWIN:

Ziezo, dat griepje hebben we ook weer gehad! En het was er één van eigen bodem als je het mij vraagt en niet één of ander uitheems/Mexicaans geval dat me even kopje onder deed gaan...

Maar zoals het hoort bij een echte Zeeuw: die komt altijd weer boven water! 'Luctor et Emergo' ('Ik worstel en kom boven') is niet voor niets de lijfspreuk hier.

En nu we het er toch over hebben: er bestaat een jeugdboek van net na de tweede wereldoorlog, dat zich in Zeeland afspeelt (tijdens deze oorlog) en eveneens de titel 'Ik worstel en kom boven' draagt. Waarom er hier over te beginnen? Nou, de hoofrolspeler, een jongeman die Henk heet, staat zo mooi op de kaft van dit boekwerkje: hardlopend door de duinen! En de lezers van deze weblog die de Kustmarathon achter hun kiezen hebben (met name de editie 2009) weten hoe dit voelt...



De schrijver Baljé heeft er een spannend verhaal van gemaakt, maar met name de illustraties van ene van Ingen zijn erg mooi gemaakt. Daar waar op de kaft nog een beetje kleur wordt gebruikt, zijn de illustraties ín het boek in 'stemmig' zwart-wit. En juist door dat zwart-wit gebruik zijn ze heel goed geslaagd om een typisch (jaren 40-)sfeertje te creëren. Hier nog een tweetal voorbeelden.

 




In de samenvatting staat het vol trots (en met onze huidige kijk 'nogal bombastisch') als volgt beschreven:

'(...) Dan volgt de invasie en de oprukking van de geallieerden. De Duitsers worden in het nauw gedreven, Vlissingen wordt gebombardeerd en Walcheren wordt onder water gezet. Als de Engelsen en Canadezen de stad binnen trekken zijn ze spoedig bevrijd. Henk keert voor het eerst terug naar zijn oude huis aan de boulevard en ziet dat er niets anders meer van over is als een hoop puin. Hij denkt aan al zijn gevallen vrienden. De prijs van de bevrijding is hoog. Hij is een Zeeuw, een echte stoere Zeeuw. Walcheren is verwoest, heeft geworsteld om boven te komen en zal herrijzen. Alles zal weer opgebouwd worden en in "vrijheid" zullen de mensen weer leven. Trots zullen de Zeeuwen naar hun wapen kunnen kijken, waarin fier de spreuk geschreven staat: LUCTOR ET EMERGO!'

Zoals je op de plaatjes al kunt zien, rent Henk niet alleen door de duinen. Hij rent eigenlijk het hele boekje door, van voor tot achter (en terug...). Leuk nostalgisch, maar (met name door het gedateerde taalgebruik) een vermoeiend boekje...!

woensdag 25 november 2009

Even nagenieten

LINDA:

Nog even nagenieten: filmpje met sfeerimpressie van de Zevenheuvelenloop:





Volgend jaar weer!

dinsdag 24 november 2009

Ziek

ASCHWIN:

Plaatste ik enkele dagen geleden nog een zeer relaxte labrabor-foto op deze blog, om aan te geven dat de rust me goed deed....

.... nu lijkt me dit exemplaar meer op z'n plaats:


Ik voel me namelijk al een paar dagen zo ziek als een.... (inderdaad)!


zondag 22 november 2009

Gijs en Pien zijn sneller dan Aschwin

ASCHWIN:

Vandaag ben ik meerdere malen door Gijs en Pien verslagen! Niet alleen bij de 100 m. sprint, maar ook bij het hordenlopen, het speerwerpen, het kogelstoten, het verspringen.... en nog bij veel meer! Eigenlijk kwam ik vandaag op álle atletiekonderdelen te kort.

Wil je zien hoe dat zo is gekomen? Hier het filmpje van de atletiekbaan en de omstandigheden:




Maar ik zal blijven oefenen! Het moet me lukken...

zaterdag 21 november 2009

Zeeuws landschap

ASCHWIN:

Wat een prachtige dag om te hardlopen vandaag! Het is 21 november, maar de temperatuur schommelde vanmiddag toch tussen de 16 en 18 graden Celcius.
Vandaar dat ik de loopschoenen vandaag voor het eerst sinds een week weer uit de kast heb gehaald en op m'n gemakje een uur heb gelopen door de polders in de buurt van Zuiddorpe. En het was mooi in die polders: natte wegen, vol moddersporen, afgevallen bladeren en dat alles nat blinkend onder een helblauwe lucht waar het zonnetje heerlijk scheen.

Zo lopend, moest ik denken aan het werk van de Zeeuwse schilder Antoine Mes. Deze in Middelburg geboren schilder (1927) schildert al heel z'n leven Zeeuwse landschappen. Eerst waren het nog zeer realistische schilderijen, maar later ging hij over naar steeds abstractere landschappen. Kenmerkend bij hem is de structuur van de schilderijen. Hij laat de velden strak gescheiden van de lucht daarboven. Soms ook zie je strakke wegen of sloten die het schilderij vlakverdeling geven.
Hieronder enkele voorbeelden:









Dat is toch óók zo lekker aan het hardlopen: je gedachten vliegen soms alle kanten op. En dat levert zo af en toe best leuke dingen op. Ik zou vandaag bijvoorbeeld nooit nagedacht hebben over de zogenaamde schoonheid van de polder, laat staan de schilderijen van Mes. Het is waar wat ze zeggen: sporten stimuleert lichaam én geest.

Wist je dat het merk ASICS een afkorting is van het Latijnse 'Anima Sana In Corpara Sane', wat zoveel betekent als 'Een gezonde geest in een gezond lichaam'...? Alleen daarom al zou je voor zo'n merk kiezen, toch?!


vrijdag 20 november 2009

Rust

ASCHWIN:

Deze week een heerlijk rustig sportweekje gehad. Na de Zevenheuvelenloop zijn de gympen niet meer uit de kast gehaald. Weliswaar mede veroorzaakt door andere (werk)verplichtingen, maar dat gaf in dit geval helemaal niets. Ik heb het idee dat de benen (lees: knie en heup) er prima van aan het opknappen zijn.



Dat had ik dus inderdaad net even nodig....


woensdag 18 november 2009

Muziek en hardlopen

ASCHWIN:

Muziek en hardlopen gaan vaak goed samen. Je ziet tegenwoordig steeds meer hardlopers met (vaak witte iPod-) oordopjes rondjoggen. Ook Linda gebruikt muziek wel eens tijdens haar wat langere duurlopen. Puur voor de afleiding en het ritme. Ikzelf vind het niet zo prettig om te gebruiken tijdens de training.
Het verbaast me dat sommige lopers het zelfs tijdens de wedstrijden gebruiken. Voor mijn gevoel ben je dan veel te veel afgesloten van alles wat om je heen gebeurt. Maar goed, zo heeft ieder z'n eigen voorkeuren.

Over muziek en hardlopen gesproken. Ik wilde je deze commercial van Levi's niet onthouden. Met prachtige muziek van Händel op de achtergrond, maken een man en vrouw er hier een spectaculaire hardloop/hordenloop-wedstrijd van. Kijk maar eens.


dinsdag 17 november 2009

Foto's Zevenheuvelenloop

ASCHWIN:

Op de site van de Zevenheuvelenloop zijn gisteren de video's geplaatst per deelnemer. Vandaag ook de foto's. Hier een paar voorbeelden (klik op de foto's voor een vergroting):

Eerst Linda (zwart t-shirt met korte mouwen, zwarte lange broek):





Dan vervolgens ikzelf (ook zwart t-shirt met korte mouwen en grijs/zwarte lange broek; zonder petje deze keer!):





maandag 16 november 2009

Twintig procent van atleten 'oververhit'

ASCHWIN:

Vandaag het volgende bericht gelezen in BN/DeStem:

"TWINTIG PROCENT VAN ATLETEN 'OVERVERHIT'

De lichaamstemperatuur van hardlopers kan sterk oplopen bij een duurloop. Dat is gisteren gebleken uit metingen onder deelnemers aan de Zevenheuvelenloop in Nijmegen. bij 20 procent kwam de temperatuur boven de 40 graden Celsius. een aantal van hen had zelfs een lichaamstemperatuur van 41 graden en één loper kwam op 41,2. Inspanningsfysioloog Maria Hopman van de Radboud Universiteit en haar team hadden niet verwacht dat bij zo veel lopers de temperatuur zo hoog zou oplopen. Zij onderzochten 150 van de 29.000 deelnemers. Vertaald naar het hele veld aan lopers, hadden vijfduizend een heel hoge temperatuur. Een hoge lichaamstemperatuur is levensgevaarlijk. Het bloed stolt er door en er komen klonters in."

In het verlengde hiervan (misschien?), het volgende. Gisteren tijdens de terugreis in de trein zaten we in een coupé die bijna geheel gevuld was met lopers van de Zevenheuvelenloop. Op een gegeven moment stond één van die lopers op en viel flauw in het gangpad. Linda en nog een loper met medische achtergrond verleenden hulp en gelukkig was de man al vrij snel weer bij zijn positieven. Maar het was wel even schrikken...

zondag 15 november 2009

Uitslag Zevenheuvelenloop Nijmegen

ASCHWIN:

De Zevenheuvelenloop 2009 zit erop! Wat begon als een regenachtige, donkere dag, pakte uiteindelijk toch nog uit in een mooie droge loopdag over de heuvels bij Groesbeek en Nijmegen.

Zoals al eerder vermeld hier op de blog startten Linda en ikzelf beiden op de 15 km, maar niet tegelijkertijd. Aangezien er in totaal zo'n 29.000 lopers meededen, werd er gestart in verschillende groepen. Dit om de massa ietwat te spreiden.
Maar dat betekent niet dat je hierdoor rustiger loopt! Nee, van begin tot eind loop je constant in een peloton; en hoe kan dat ook anders met zó veel mensen.
Maar wat een mooie wedstrijd is dit zeg. En zo ontzettend goed georganiseerd. Alles perfect geregeld.


Aankomst van de vele, vele deelnemers (29.000!)

Om 13:01 uur was ik zelf aan de beurt om van start te gaan. Ik had me voorgenomen om zeker niet té hard vertrekken, om op deze manier een gelijkmatige race te kunnen lopen. En dat lukte me goed vandaag. Hier mijn tussentijden en eindtijd:
  • Doorkomst 5 km: 20:59 min.
  • Doorkomst 10 km: 41:54 min.
  • Finishtijd 15 km: 1:02:33 uur
In mijn categorie (mannen 35 - 39 jaar) werd gestart door 2.276 deelnemers. Ik eindigde met mijn tijd op plaats 174.
Totaalplaats: 1.210 (van de 29.000 deelnemers).

Linda moest eigenlijk pas om 14:00 uur starten. Maar via slinkse wegen was het haar gelukt om in een eerder startvak terecht te komen, waardoor ze rond 13:30 uur van start kon gaan voor haar race. Ze mikte op een tijd van 1:30:00 uur, maar dat pakte héél anders uit (in positieve zin!):
  • Doorkomst 5 km: 27:04 min.
  • Doorkomst 10 km: 53:23 min.
  • Finishtijd 15 km: 1:18:52 uur
In haar categorie (vrouwen 35 - 39 jaar) werd gestart door 938 deelneemsters. Linda eindigde met haar goede tijd op de 186e plaats.
Totaalplaats: 11.735 (van de 29.000 deelnemers).


Linda net na de finish

Vanaf maandag zijn de persoonlijke video's van alle deelnemers te zien op de website van de Zevenheuvelenloop. Vanaf dinsdag ook foto's die gemaakt zijn van alle deelnemers door de organisatie. Ik plaats ze hier nog wel later deze week. Hier de link naar de de site: klik hier.

O ja, nog één ding:
Aangezien wij in Zeeuws-Vlaanderen het moeten stellen zonder een treinenstelsel van de NS, komt het niet zo vaak voor dat wij gebruik maken van de trein om te reizen. Maar telkens als ik het wél doe, geeft het een hoop ellende. Ook vandaag weer.
De treinreis die vanaf Goes naar Roosendaal, Breda en uiteindelijk naar Nijmegen ging, zou volgens de officiële dienstregeling van NS net iets meer dan 2 uur duren. Maar wat bleek: de totale vertraging was meer dan 1:30 uur (op een reis van slechts 2 uur!!!). Verschrikkelijk!!! Hierdoor was ik maar nét op tijd om van start te gaan om 13:00 uur.
De terugreis verliep overigens iets beter (maar niet zonder vertraging...).
Voor iedereen die zich herkent in klachten over de NS: klik hier.


Bijkomen in de trein tijdens de terugreis

Volgend jaar pak ik weer gewoon de auto...

zaterdag 14 november 2009

Deelname Rotterdam Marathon definitief

ASCHWIN:

De knoop is definitief doorgehakt: ik heb me zojuist ingeschreven voor de Rotterdam Marathon op 11 april 2010!
Nu weet ik wat me te doen staat in de maanden voorafgaand aan dit mooie hardloop-evenement.

Hiermee heb ik dus automatisch ook gekozen om niet mee te doen aan de Marathon van Zeeuws-Vlaanderen, die in een week later plaatsvindt. Aan de ene kant wel jammer, want dat is natuurlijk hier om de hoek. Aan de andere kant vind ik het ook niet zo'n handige datum van de Zeeuwse organisatoren. Hoe kun je nu concurreren met zo'n belangrijke wedstrijd als Rotterdam??

Maar goed, Rotterdam wordt het dus...

Uit de oude doos

ASCHWIN:

Toen ik gisteren schreef 'dat ik altijd al doelen nodig heb gehad om al trainend aan de gang te blijven', moest ik terugdenken aan sportprestaties van vele jaren geleden. Ik ben eens de fotoboeken ingedoken en kwam de volgende hoogtepunten tegen:


1982: Nederlands Kampioenschap BMX
(in het witte Nike-shirtje, trots met beker 3e plaats)


1983: Zeeuws Kampioenschap BMX


1988: ontsnapt tijdens Benelux Kampioenschap trimmers
(met 'hip' wit helmpje)


1989: Zeeuws Kampioenschap veldrijden


1989: Acht van Chaam bij de Junioren
(met wit helmpje, oranje-geel shirt)

Als je zo die fotoboeken weer doorneemt, komen er toch héél veel leuke sportmomenten voorbij. Het lopen is eigenlijk pas in de jaren negentig begonnen. Eerst een paar veldloopjes in de buurt om 's winters te trainen voor het wielerseizoen in voorjaar en zomer. Later, toen het vele trainen voor het wielrennen bij de Amateurs niet meer haalbaar was, ben ik eigenlijk overgestapt op het hardlopen. Conditioneel bereik je hetzelfde immers in véél minder trainingstijd!
En zo heeft het loopvirus uiteindelijk een plekje in mijn lichaam verovert.

vrijdag 13 november 2009

Doelen stellen

ASCHWIN:

Doelen stellen is altijd goed, het geeft immers richting en ontwikkelingsmogelijkheden. Dat geldt natuurlijk voor alle aspecten van je leven (even een goed passende reclameboodschap tussendoor: klik hier!).

Maar doelen stellen in het hardlopen is niet enkel belangrijk voor je hardloopontwikkeling. Het helpt ook om gemotiveerd te blijven. Als je je doelen bereikt, bouw je nieuwe motivatie op én pluk je de vruchten van je inspanning.

Ik ben ook niet het type om 'zomaar te lopen', puur voor de gezondheid of als leuke bezigheid. Eigenlijk heb ik altijd bij al mijn sporten, nu en in het verleden, doelen nodig gehad om aan de gang te blijven. De doelen gelden niet (enkel) als de beroemde 'stok achter de deur', maar laten me ook genieten van de inspanning die ik lever in de aanloop naar het doel toe.
En, zoals net gezegd: het behalen van een doel levert meteen ook weer de lust tot meer op!

Vandaar dat ik toch wat knopen ga doorhakken voor 2010. Ten eerste ga ik me inschrijven voor de Rotterdam Marathon in april. Vanaf december 2009/januari 2010 kan ik dan middels een gericht trainingsschema de winter gebruiken voor de aanloop daar naar toe.
Na april wil ik na een herstelperiode, de zomerperiode gebruiken om me klaar te maken voor de Amsterdam Marathon in oktober.

Op de twee trajecten naar deze hoofddoelen voor 2010 liggen ongetwijfeld nog mooie (oefen)wedstrijden op me te wachten. In de winter zal ik zeker nog met enkele veldlopen/crossen meedoen en verderop in 2010 zal er ongetwijfeld nog een mooie halve marathon en/of 10 Engelse Mijl-wedstrijden op het programma komen.



Is doelen stellen op vrijdag de 13e eigenlijk wel verstandig....!?


donderdag 12 november 2009

Update Linda

LINDA:


Nog drie dagen en dan is het zover. Vind het wel erg jammer dat ik in het laatste startvak sta, vertrek bijna één uur na Aschwin. Vandaag en gisteren een rondje van 7 kilometer gelopen in Axelse bos. Gisteren mezelf maar eens een interval training gegeven. Blijft toch niet leuk zo'n interval training. De weersvoorspelling is redelijk. Wel kans op een bui maar niet al te kou gelukkig. Je hoort er nog van!

woensdag 11 november 2009

Laat die 7 heuvels maar komen!

ASCHWIN:

Deze avond de laatste serieuze test gedaan. Zo'n 7,5 km lekker doorgelopen met af en toe een versnelling tussendoor. Ging eigenlijk heel soepel. Nu alleen vrijdag nog even een rustig loopje en dan ben ik er denk ik wel klaar voor.
Laat die 7 heuvels bij Nijmegen maar komen!

Free running

ASCHWIN:

Rennen is rennen, zou je denken. Maar 'running' en 'free running' is écht een heel ander verhaal.

'Free running' wordt ook wel 'Parkour' genoemd. Het is een in Frankrijk ontstane discipline, waarin deelnemers proberen hindernissen te overwinnen op een zo vloeiend mogelijke en snelle manier. Free running kan vrijwel overal worden beoefend, maar het gebeurt voornamelijk in de buitenlucht. Het doel is het verleggen van grenzen door middel van vele technieken om obstakels te overwinnen.

Free running stamt af van een ontsnappingstechniek uit de Vietnamoorlog. De soldaten werden namelijk getraind om op elke situatie voorbereid te zijn. Eén van deze soldaten was de Franse turner Raymond Belle. Deze legde zich ook na de oorlog toe op het zichzelf zo snel mogelijk van de ene naar de ander plek verplaatsen.
Dit kreeg al snel navolging tot het uiteindelijk zich ontwikkelde tot de sport 'Free Running'.

Benieuwd geworden? Kijk maar eens naar de free runners in dit filmpje:




Ik heb overigens tegen Gijs en Pien gezegd, dat ik liever heb dat ze gaan schaken... of dammen desnoods!

dinsdag 10 november 2009

Eerste marathon van Rotterdam: 1981

ASCHWIN:

Nu ik aan het nadenken ben over deelname aan de Rotterdam Marathon in 2010, ben ik eens gaan rondneuzen op internet. Daar vond ik het volgende, over de eerste editie in Rotterdam, die georganiseerd werd op 23 mei 1981.

Op zaterdag 23 mei beleefde de Rotterdamse Marathon zijn première. Die dag kwam de regen met bakken uit de hemel vallen. Een kleine 200 lopers stonden op de Boszoom om 15:30 uur klaar. Onder hen ook John Graham (zie foto hieronder). Rotterdam is de dan 24-jarige Schot 'eeuwige' dankbaarheid verschuldigd. Na een indrukwekkende solo arriveerde hij na zes ronden door het Kralingse Bos na 2:09:28 uur op de Coolsingel, waar meer dranghekken dan toeschouwers stonden. De tijd van Graham was zo opzienbarend, uiteindelijk de derde tijd van de wereld van dat jaar, dat NOS Teletekst durfde te stellen dat de afstand niet juist gemeten zou zijn! Graham zette met zijn prestatie, die beloond werd met een bedrag van 750 Engelse ponden, Rotterdam meteen op de marathonlandkaart!


De Schot John Graham: 1e winnaar te Rotterdam

In 30 jaar is er dan toch veel veranderd wat betreft de Rotterdam Marathon...

Plannen voor 2010

ASCHWIN:

Het einde van het jaar komt langzaam in zicht. Dus wordt het tijd om sportieve doelen te stellen voor volgend jaar.

Na het lopen van mijn eerste marathon dit jaar, heb ik besloten om volgend jaar mijn tweede (en misschien derde) marathon te gaan lopen. Zoals je eerder op deze weblog kon lezen, verliep die eerste marathon vorige maand, niet helemaal volgens plan. Dat kan beter dus! En in 2010 zal dat dan ook moeten gaan gebeuren.

Maar waar? Het is een aantrekkelijk idee om na te denken over een mooie marathon in het buitenland. Maar dat is voor latere jaren. Want voordat ik afreis naar bijvoorbeeld Berlijn, Parijs, Praag, Londen of zelfs New York (the place to be voor een marathonloper), wil ik toch eerst wel de zekerheid hebben dat ik een marathon op een 'normale' manier (zonder allerlei vervelende blessures) binnen een redelijke tijd (binnen de 3:15 uur) kan lopen.

Dus richt ik mijn pijlen op een binnenlandse marathon. Eigenlijk zou ik Amsterdam nog wel eens willen lopen, maar dat is pas in oktober 2010.
Kijkend naar het voorjaar van 2010 kom je natuurlijk al vrij snel uit bij de Marathon van Rotterdam, op 11 april 2010.



En natuurlijk zijn er veel meer marathons gedurende het jaar, maar ik verkies toch liever de grote marathons. Dit vanwege de entourage, de beleving en het grote deelnemersveld. Bijkomend punt is ook dat Rotterdam in 2010 een jubileumeditie heeft: de 30e! Tevens heeft Rotterdam het Nederlands Kampioenschap toegewezen gekregen voor 2010. Dit jaar was dat nog in Amsterdam.


En trouwens: ook Amsterdam heeft volgend jaar een jubileumeditie: het 35e jaar.

Ik laat het nog even bezinken. Ik kom er nog op terug, maar marathon nr. 2 en nr. 3 liggen in het verschiet!

Naast het hardlopen zou ik eigenlijk nog wel wat andere sportieve doelen willen stellen. Ik denk daarbij aan een mooie lange schaatstocht komende winter, maar ja, wanneer vriest het nog eens zó hard? Dit jaar lukte het me nog op het allerlaatste moment om de tocht Sluis-Brugge-Sluis te schaatsen, als één van de laatsten, voordat de ijsmeesters het ijs té gevaarlijk bevonden.
Of misschien een mooie beklimming in Frankrijk, op de wielrenfiets? Of eens aan de slag met het skeeleren.... Of....

Ik ga er eens goed over nadenken!


zondag 8 november 2009

Mens vs Robot

ASCHWIN:

Wanneer loopt de eerste robot mee in een wedstrijd tegen mensen? Hier een paar bewijzen dat dit echt niet ondenkbaar is. Met name Honda en Toyota zijn al héél ver in deze ontwikkeling:





zaterdag 7 november 2009

Wat is er toch aan de hand in België?!

ASCHWIN:

Ongelooflijk! Wat is er toch aan de hand in België? Gisteren heeft weer een groots wielrenner zich daar van het leven beroofd: Dimitri de Fauw.
Voor wie het niet weet: de Fauw was met name op de piste een klasbak. Tijdens de zesdaagse wedstrijden haalde hij zijn grootste successen. Hij is slechts 28 jaar geworden.
Ik heb deze foto van hem altijd prachtig gevonden. Ik vond 'm nu ook weer op internet terug. Kijk eens naar de krachtinspanning: zijn gezicht haast onherkenbaar verwrongen!



Kort persbericht over de zelfmoord van de Fauw:

6-11-2009:

Wielrenner Dimitri De Fauw (28) heeft zich van het leven beroofd. Dat meldt Sporza. De Fauw was jarenlang een vaste waarde in het zesdaagsecircuit en werd op de piste meermaals Belgisch kampioen in verschillende disciplines. Woensdag eindigde hij samen met de Deen Marc Hester nog als zevende in de Zesdaagse van Grenoble.
De Fauw was ook actief op de weg. Van 2003 tot 2005 reed hij voor Quick.Step. In 2006 maakte hij de overstap naar Chocolade Jacques. Op het einde van dat jaar kwam De Fauw op de Zesdaagse van Gent in botsing met de Spanjaard Isaac Galvez, die overleed aan de gevolgen van zijn val. De Fauw worstelde daarna met een zware depressie.

Modderige Moerschanscross

ASCHWIN:

Vandaag hebben Gijs, Pien en ikzelf meegedaan aan de Moerschanscross te Hulst. In de regen, op een modderig en glibberig, maar mooi parkoers, liepen we ieder ons eigen crossje.

Eerst was Pien aan de beurt in haar categorie (Meisjes pupillen A1). Ze liep een prima race over 950 m. De uitslag is nog niet bekend, maar hier alvast wel wat foto's van Pien's loop in de regen. Voor alle foto's op deze blog geldt trouwens: klik erop en je krijgt een vergroting!


De start. Pien met zwart petje rechts.



Halverwege



Zoals altijd bij Pien: een indrukwekkende eindsprint!

Een klein half uurtje na Pien was Gijs aan de beurt. Helaas moest ook hij van start tijdens een flinke regenbui. Voor het eerst bij de categorie D Junioren, waar hij nu samenloopt met zijn leeftijdsgenoten én jongens die een jaartje ouder zijn. Flink aanpoten dus voor Gijs om zijn plekje te bemachtigen in dit nieuwe deelnemersveld. Ook de afstand was een stuk langer dan vorig jaar. Hij moest nu 1.900 m. afleggen. Maar dat lukte 'm erg goed. Ook zijn uitslag volgt later. Hier de foto's:



Start van Gijs: geheel rechts



Halverwege 1e ronde


Doorkomst na 1 ronde (950m)



Start van Gijs' eindsprint

Vervolgens was ik zelf aan de beurt tijdens de 'Heren Korte Cross' over een afstand van 3.000 m. Ik moet altijd wennen aan het snelle starten tijdens dergelijke 'korte' wedstrijden. Iedereen stuift weg alsof de finish al over 100 m. ligt! Maar goed, ik ging gewoon mee waarna ik wel zou zien hoe het zou eindigen. En het viel niet tegen. Na zo'n 1.500 m. vond ik mijn 'tweede adem' en begon een paar mensen in te halen. Totdat ik (precies op de plek waar Gijs me stond aan te moedigen) hard onderuit gleed in een scherpe bocht na een afdelinkje! Dit gebeurde na zo'n 2.000 m. Ik kon direct weer mijn race hervatten (met indrukwekkende moddersporen op mijn linker kant!), maar mijn inhaalrace was wel gestopt nu. Op dezelfde positie kon ik gelukkig ook eindigen.

Maar zo'n veldloop is wel érg leuk! Een mooie manier om het winterseizoen door te komen. Wél ben ik erachter dat het lopen op spikes wel een voorwaarde is om zo'n cross lekker te lopen. Reeds vóór mijn val waren er sommige stukken op het parkoers waar ik al glibberend overheen gleed (met name de heuvels op...). Als het wat gevroren heeft of als het parkoers droog ligt dan lijkt het me niet zo'n probleem op gewone hardloopschoenen, maar nu zou het wel lekker zijn geweest.

Jammer dat ik pas jarig ben geweest....!


vrijdag 6 november 2009

Moerschanscross Hulst

ASCHWIN:

Morgen doen Gijs en Pien weer mee aan hun eerste veldloop van het winter-crosscriterium, en wel tijdens de Moerschanscross te Hulst. Ook vorig jaar liepen ze daar hun eerste cross, georganiseerd door hun eigen vereniging RKHAV.


Meer info over de cross: klik hier.

Om 12:34 uur start Pien voor haar wedstrijd over 950 meter.
Om 13:00 uur start Gijs voor zijn wedstrijd over 1.900 meter.

Ik ben zelf nog aan het twijfelen of ik mee doe. Mogelijk start ik bij 'Heren korte cross' die 3.500 m. is. De 'Heren lange cross' die 9.360 m. bedraagt lijkt me nu niet verstandig met de Zevenheuvelenloop van volgende week in het vooruitzicht. Ik ben namelijk nog steeds huiverig voor mijn blessures.
Ik weet niet of Linda de cross ziet zitten. De korte cross bij de dames gaat over 1.900 m. en de lange cross bij hen duurt 4.680 m.

woensdag 4 november 2009

Voorbereiding Zevenheuvelenloop

LINDA:

Bijna zover! Voor de halve marathon was ik eigenlijk al 2 weken van te voren een beetje nerveus. Nu voor de zevenheuvelenloop had ik dat niet zo. Tot vandaag. Opeens ligt er hier een start nummer en word ik verwacht aan de start tussen alle andere 26.000 lopers. Vind het wel spannend om tussen zoveel mensen te moeten lopen en de kriebels komen nu toch wel. De heuvels zie ik wel zitten. Vind het altijd erg leuk om in de bergen/heuvels hard te lopen. In Houffalize ben ik 2x één uur gaan lopen en dat ging wel lekker. Enige ongemak zit nog in mijn rechter kuit maar dat is te overzien. Hopelijk ben ik niet weer zo stijf als na de halve marathon. Het is in ieder geval 6,1 kilometer minder maar wel 7 heuvels meer. Komende week maar op tijd gaan slapen en nog wat rustig lopen.

DOW Aflossingsmarathon Terneuzen

ASCHWIN:

Terwijl de 'Witte Kenianen' via hun weblog op zoek zijn naar een voltallig team om mee te doen met de DOW Aflossingsmarathon 2009 in Terneuzen en ik me afvroeg of ik me zou aanmelden bij hun als 'de Zuiddorpse Keniaan', werd me gisteren door een hardloper van de Gemeente Hulst gevraagd of ik zin had om het gemeenteteam te komen versterken. Dus ja... aangezien ik voor mijn werk sterk afhankelijk ben van subsidie van deze gemeente (en desbetreffende ambtenaar me dat fijnzinnig wist te melden...!), lieten ze mij uiteraard geen keuze! Dat snappen jullie wel hè? ;-)



Jammer natuurlijk, want een Keniaan heb ik me tijdens het hardlopen altijd al willen voelen... Het zit er simpelweg niet in!

Maar goed, op 5 december zal ik in ieder geval meedoen met de aflossingsmarathon in Terneuzen. Het team bestaat uit 8 lopers, waardoor ieder zo'n 5,2 km dient te lopen. Hieronder het rondje dat dus 8x wordt afgelegd.




Goede test!

ASCHWIN:

Deze avond eens een goede test gedaan: 7 km gelopen in 29 minuten. Daar ben ik natuurlijk wel tevreden mee. En dat ook nog in het donker!

Na zo'n 25 minuten kwam er weer wel een vervelend gevoel in mijn knie en heup, maar ik had het idee dat ik het er uiteindelijk ook weer 'uit' liep. Pijn heeft het in ieder geval niet gedaan.
Nu, na het lopen, heb ik er ook helemaal geen last meer van. Fijn gevoel.

Ik heb nog 11 dagen om helemaal te herstellen voor de Zevenheuvelenloop. Moet goed komen!

Vandaag ook via de post de startnummers van Linda en mij ontvangen waardoor het gevoel voor deze mooie aanstaande wedstrijd toch wel begint te komen.


zondag 1 november 2009

Marathon hier, marathon daar...

ASCHWIN:

Ik hoor sommige lopers wel eens praten over 'een marathonnetje hier, een marathonnetje daar', meerdere marathonnen per jaar of zelfs per half jaar of maand...! Ook op verschillende weblogs en websites lees ik dergelijke verhalen terug.
Maar je kunt mij niet wijsmaken dat dit verstandig is. Natuurlijk kán het, daar twijfel ik niet aan. Maar je houdt jezelf volgens mij wel voor de gek. Want ik neem aan dat je als marathonloper graag langer dan een paar seizoenen wilt blijven genieten van deze mooie sport. En door veel marathons per jaar te lopen gaat dat volgens mij niet lukken. Je pleegt toch roofbouw op je lichaam; misschien in eerste instantie zonder dat je het merkt (als je bespaart blijft van blessures bijvoorbeeld), maar het breekt je toch op een gegeven moment op.
En natuurlijk hangt het ook af van de manier waarop je die marathons loopt. Maar als je elke marathon voor de best mogelijk persoonlijke tijd gaat, dan vind ik het niet verstandig.

Voor mezelf heb ik in ieder geval wel in de gaten dat één of hooguit twee marathons per jaar meer dan voldoende is. Op die manier blijft het leuk en kan ik hopelijk nog vele jaren genieten van deze lichamelijke inspanningen.

Hier trouwens nog een bewerkte foto die ik toegestuurd kreeg (genomen tijdens mijn wedstrijd in Amsterdam).